XXIX Niedziela Zwykła / komentarz do Ewangelii

Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga – jest to stwierdzenie Jezusa, jedno z najbardziej znanych. Pan Jezus wykorzystuje podchwytliwe pytania faryzeuszów, aby głosić swoją naukę. Chrystus w swej mądrości pokazuje im, a także nam, że w planach Bożych Bóg i rzeczywistość państwowa nie wykluczają się. Człowiek i świat należą do Boga, On jest jego Stworzycielem, Panem wszystkiego. Jednak to, że człowiek został stworzony przez Boga i do Niego należy wcale nie oznacza, że nie ma obowiązków wobec społeczności, w której żyje. Jako obywatel danego państwa czerpie z niego określone profity, np. prawa, usługi, ubezpieczenia, zasiłki, opiekę zdrowotną. Z tej racji jest zobowiązany płacić podatki i w sposób odpowiedzialny angażować się w budowaniu dobrobytu ojczyzny. Katechizm Kościoła Katolickiego naucza: Uległość wobec władzy i współodpowiedzialność za dobro wspólne wymagają z moralnego punktu widzenia płacenia podatków, korzystania z prawa wyborczego, obrony kraju (KKK 2040). Czy oddaję Bogu chwałę, uznając Go Panem i Królem świata a w tym i mojego życia? Jak wypełniam obowiązki społeczne i polityczne?

ks. Dariusz Łużyński